За нас | ХРИСТАДЕЛФИЈАНСКА МИСИЈА

Што вели Библијата

Христаделфијанци во светот

Постои еден Бог, кој го открил своето име во Библијата (хебрејскиот Стар завет) како „Јахве“ - „ЈАС СУМ КОЈ СУМ“ или „ЈАС ЌЕ БИДАМ“

Тој е создателот на небото и земјата. Тој е Бог на Авраам, Исак, Јаков, Давид и Бог и Татко на Господ Исус Христос.

Тој е едно единствено суштество, одвоено од својот син, Исус.

Тој е семоќен, кој престојува на небото во „непристапна светлина“ и кој сака ние да бараме вечен однос со Него.

Исус беше и е човечко суштество, „Синот Божји“, но не самиот Бог.

Исус Христос беше сите Божји ветувања и намери направени во тело - т.е. физичка демонстрација на Божјите ветувања и волја, исполнувајќи ги пророштвата од Стариот завет.

Споделувајќи ја нашата природа, тој ни го откри Бога, не во физичка форма или карактеристика, туку во своето почитување и послушност кон Неговиот Татко Бог, со праведност, добрина и безгранична љубов, квалитети кои се провлекуваат низ секој Негов збор, секој чин на сочувство, во секој дел од Неговиот живот. Тој беше безгрешен, иако по човечка природа имаше способност да греши, но се спротивстави на тоа.

Неговата смрт на крстот се смета за средство за простување на гревот, но не и за замена за човечките дела и дејствија во постигнувањето на спасението.

Исус умре (платата за гревот е смртта - смртна/човечка природа), но бидејќи не направи грев, состојбата на смрт не можеше да го задржи, па затоа беше воскреснат во живот (воскреснат од Бога).

Од неговото воскресение и подоцнежно вознесение на небото, детално опишано во Новиот завет, Исус е жив и бесмртен (не може да умре) и сега е од десната страна на Бога, на небесата.

Така, тој е бесмртен, но не и божествен, бидејќи не е Бог.

Многу пророштва (претскажани настани) детално опишани во Библијата се случиле. Неколку примери:

Спасител бил претскажан во Стариот завет - напишан повеќе од 500 години пред неговото раѓање:

Ветувањето за спасител од гревот (Битие 3:15)

Син роден од девица наречен Емануел, или „Бог со нас“ (Исаија 7:14). Името Исус значи „спасител“ или „Јахве спасува“ и е грчка форма на еврејското име Јошуа. Тој бил наречен и Емануел, спасувајќи ги луѓето од гревот.

Цар од лозата на Јесеј (Еремија 23:5). Тој беше кратко наречен Цар, една недела пред да биде распнат и ќе биде Цар на целиот свет, засекогаш во иднина (видете ги библиските пророштва што сè уште треба да се исполнат),

Израел: Евреите се Божји посебен народ, бидејќи ветувањата му беа дадени на Авраам. Целата нивна историја е претскажано, вклучувајќи ги и настаните што се случиле во 20 век.

Иако расфрлан низ целиот свет, Израел ќе биде зачуван. Еремија 30, 10-11, 31, 10

Тие ќе се вратат во земјата и ќе ја преземат контролата врз Ерусалим. Лука 21:24-31. Државата Израел е основана во 1948 година.

Светската историја претскажана во сон: во Старозаветната книга Даниел, втора глава. Царот Навуходоносор од Вавилон ги заробил Евреите, но го почитувал Евреинот Даниел, па Бог, преку Својот дух, му го дава на Даниел толкувањето на сонот, за сите идни светски народи што ќе се одвиваат, што сега, гледано од ретроспектива, се случило.

Денес живееме во „фазата на стапалата“ од визијата за човечката фигура. Исто како што сите фази од пророштвото се остварија, така можеме да очекуваме уништување на сликата од страна на КАМЕНОТ.

Кој е тогаш каменот? Самата Библија открива кој е каменот.

Исус, цитирајќи го Стариот завет и зборувајќи за себе, рекол: „Каменот што го отфрлија ѕидарите, тој стана глава на аголот... И кој ќе падне на овој камен, ќе биде скршен... а врз кого ќе падне, ќе го сомеле до сол“ Матеј 21:42-44.

Отфрлениот, Исус, ќе се врати на земјата и целосно ќе ја уништи човечката фигура - човечките владетели и ќе го воспостави Божјето Царство на земјата.

Библијата (66 книги - Стариот (39) и Новиот завет (27)) е Божјата реч, напишана од човечки автори (40 во текот на многу векови, вклучувајќи пророци, цареви, рибари и книжници), која ја пренесува Божјата порака и го носи Неговиот авторитет.

Зборовите се „од Бога вдахновени“, толку вербално инспирирани и целосно без грешка (историски, научно, морално и духовно) во нивните оригинални списи - на хебрејски (Стар завет) и грчки (Нов завет).

Во Новиот завет: 2 Тимотеј 3:16-17: „Целото Писмо е од Бога вдахновено и е корисно за поучување, изобличување, поправање и воспитување во правдата, за да биде Божјиот слуга совршен за секое добро дело“.

Затоа, Библијата се смета за заедничко дело со божествен и човечки елемент. Додека Бог го надгледувал пишувањето на Библијата, човечките писатели биле водени од Божјиот Свети Дух да ја запишат Неговата порака користејќи ги своите култури, јазици и литературни стилови.

Преводите на Библијата од оригиналниот хебрејски и грчки јазик на други јазици, латински, а исто така и на сегашните современи јазици, исто така, го искомплицираа дел од оригиналното разбирање на Божјата Реч, па затоа е потребно детално проучување на Библијата за да се разбере Божјата порака.

Библијата го открива битието, природата и карактерот на Бога, природата на Божјото создавање, а особено Божјата волја за спасение на човечките суштества преку Исус Христос.

Затоа, Библијата е наш врховен и последен авторитет во сите прашања што ги опфаќа, напишана од Бога преку човечки автори.

Новиот завет постојано го поврзува крштевањето со верата и покајанието.

Библискиот услов е „Кој ќе поверува и ќе се крсти, ќе биде спасен“ (Марко 16:16).

Крштевањето е целосно потопување во вода, што ја симболизира смртта на една личност во нејзиниот стар, грешен живот и нејзиното воскресение во нов живот во Христа. Чинот на „погребување“ под водата и „воскреснување“ ја претставува нивната идентификација со смртта и воскресението на Исус, како што е опишано во Римјаните 6:4.

Тоа е исто така јавна обврска да се следат учењата на Исус, да се идентификуваме со неговата смрт и воскресение и да се придружиме на заедницата на верници.

Библијата покажува дека целосното потопување како возрасен е суштински дел од процесот на спасение, а не опционален. Со крштевањето, лицето покажува дека ја разбрало евангелската порака во Библијата и донесува одлука што го усогласува со Божјата намера.

Затоа, христаделфијанците практикуваат крштевање кај возрасните.

Библијата не дава никакви примери за крштевање на бебиња, сметајќи го за практика што не е поткрепена со Светото писмо.

Божјата желба да ги спаси сите луѓе се гледа во ветувањата што ги даде , особено на Авраам и Давид, кои беа дел од неговиот избран израелски народ. Исто така, во Новиот завет, покрај Израелците или еврејскиот народ, и незнабошците (сите неевреи) се вклучени во овие ветувања - преку Христовата смрт.

Овие ветувања се однесуваат на Божјиот план за сите луѓе на земјата, кои се спремни да Го следат.

Бог ќе воспостави Царство на земјата при враќањето на Христос (второто Христово доаѓање).

Ова Царство ќе биде обнова или обнова на Давидовото царство, со Ерусалим како негов главен град, во исполнување на Библијата - 2-ра книга Самоилова, глава 7.

Божјето Царство на земјата ќе го има Христос како Цар на целата земја и сегашниот светски поредок, на влади, кралеви и водачи, ќе биде уништен.

Во Библијата, Исус рекол на Последната вечера или оброк, со своите ученици пред да биде распнат, дека им заповедал на своите следбеници да „Прават ова во мој спомен“.

Затоа, се одржува комеморативна служба (помен), на Исусовата жртва за гревовите на верниците и неговата победа над смртта преку неговото воскресение.

Се одржува секоја недела и е време оние кои станале крстени членови да размислат за сопствениот живот и својата смртност. Да го разгледаат своето лично однесување, да го замолат Бога да им прости и да ги заборават своите помалку од божествени стандарди, да побараат Божја поддршка и водство за своите идни постапки, да се обидат да бидат посоодветни следбеници на Бога и Исус Христос во наредната недела.

Исто така, да се радуваат на надежта за нов живот преку воскресението на Исус и идното Божјо Царство што ќе биде на земјата, во кое, преку Божјата благодат или добрина, се молат да имаат удел.

Самите леб и вино се симболи, а не посебни предмети и не се преобразуваат во телото и крвта Христова.

Чинот на споделување на оброкот физички ги обединува верниците од истите библиски основни верувања во нивната вера, додека учествуваат во службата.

контакт

Кој е Бог?

Дали Исус е божествен?

Дали се случиле проречените настани во Библијата?

Дали Бог или луѓето ја напишале Библијата?

Што вели Библијата за целосното потопување во крштевањето на возрасните?

Каде е Божјето Царство?

Кое е значењето на службата со леб и вино?